کد مطلب:149448 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
روحیه ی اصحاب ابن زیاد
و ركب اناسا منهم الفزع الدائم بقیة حیاتهم [1] (چون عقیده و وجدانش ضد عمل خودش بود و دائما وجدانش به او القائاتی می كرد مثل بسیاری از كسانی كه گرفتار عذاب وجدان می شوند و فریاد می زنند: مرا بكشید! این وجود ننگین را از بین ببرید! دیوانگی بسر بن ارطاة در آخر عمرش شاید از همین قبیل بوده. آن فرشته ی مأمور عذاب این گونه افراد همان وجدان خود آنهاست) لأنهم عرفوا الاثم فیما اقترفوه عرفانا
لا تسعهم المغالطة فیه [2] .
لا تسعهم المغالطة فیه [2] .
[1] [و بر پاره اي از آنان در بقيه ي عمرشان وحشتي دائمي چيره گشته بود.].
[2] [زيرا آنان به خوبي فهميده بودند كه گناهي بزرگ مرتكب شده اند به طوري كه نمي توانستند مغالطه كنند و خودشان را گول بزنند.].